Het is voorjaarsvakantie en de pakketbezorger heeft zijn zoontje meegenomen in de bus. Trots staat het ventje voor me met een veel te zwaar pakket. Op aanwijzing van zijn vader legt hij de doos in de rollatormand. "Ha! Mooi! Dank!" zeg ik zo vrolijk en duidelijk mogelijk en ik steek mijn duim naar hem op - vergetend dat ik dat helemaal niet kan waardoor het waarschijnlijk lijkt alsof ik hem een vuistslag wil verkopen.
Kinderen en dronkelui spreken de waarheid. De deur is nog niet dicht of de jongen zegt tegen zijn vader: "wat praat die raar!" Snif, drie zorgvuldig gearticuleerde woorden, en toch door de mand gevallen... Ik ben benieuwd wat de man antwoordde toen ze om de hoek waren.
